Popularny wpis o tym, jak to jest mieć Covid-19 w Krakowie

Na Facebooku popularność zdobywa dziś wpis

, chorego na Covid-19 z Krakowa, który opisuje, jak

Już we wstępie do swojej relacji Kamil zaznacza, że "

.

Kamil opisuje, że po kilkunastu dniach nieustającej choroby postanowił

w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. 

"Oczekiwanie na niego wymagało stania w nieruchomej kolejce na szpitalnym parkingu, w której ludzie (dosłownie) mdleli z powodu upału" - opisuje. 

Po 24 godzinach Kamil otrzymał

i zamknął się w mieszkaniu,

 "od Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, od szpitala, policji, kogokolwiek". Ponieważ sanepid jednak nie zadzwonił, Kamil próbował sam się z nim skontaktować. Nie udało się przez niemal tydzień. 

Pierwszy kontakt z Kamilem po kilku dniach od pozytywnego wyniku testu podjęła

, jednak zamiast przyjechać pod krakowski adres podany w szpitalu, pojechali do jego rodzinnego domu w Bukowinie Tatrzańskiej. W końcu zadzwonił też sanepid, ale ten z Zakopanego. 

Następnie chory próbował zgłaszać sprawę na infoliniach, m.in. NFZ. W końcu udało się skontaktować z krakowskim sanepidem. Ponieważ okazało się, że

, ten sam musiał wysłać do sanepidu wynik swojego testu na dowód, że rzeczywiście jest zarażony. Sanepid nałożył miesięczną izolację i poinformował, że kolejny test zostanie wykonany "jedynie za zaleceniem lekarza, albo z oddziału zakaźnego, albo po prostu pierwszego kontaktu". W międzyczasie

. 

"Jako że po całkowitej utracie węchu (nadal go w pełni nie odzyskałem), bólu gardła i mięśni, zaczęły się pojawiać duszności, coraz bardziej zależało mi na skontaktowaniu się z oddziałem zakaźnym, już nawet nie z powodu konieczności wykonania kolejnego testu, ale celem uzyskania zwykłej porady. (...) Wreszcie,

, który zalecił mi odpowiednie ćwiczenia oddechowe, leki i udzielił ogólnych porad na przetrwanie tej choroby w oczekiwaniu na kolejny test".

"Wszystko wydało się zatem naprostowane, a sprawa zmierzała ku końcowi wraz z polepszaniem się początkowo fatalnego samopoczucia. Wysyłam więc do sanepidu

i zgodę lekarza, a dostaję w odpowiedzi strzał w pysk, kiedy sanepid stwierdza, że

. Tego, który zapewne nie wie nawet o moim istnieniu, nie podał mnie do statystyk" - pisze dalej Kamil.

Dodaje, że

a jedynie do podejrzanych o zakażenie. 

"Nie wiem kiedy stąd wyjdę, bo nawet gdy minie już miesiąc od pierwszych objawów, panowie w niebieskich mundurkach i tak będą jeszcze przez dwa tygodnie meldować się pod moimi drzwiami, sprawdzając, czy na pewno za nimi nadal jestem (a może czy jeszcze żyję?). Nikt nie wejdzie, nikt nie wyjdzie i tak aż do 14 września. Chyba że zdarzy się cud i lekarze w Szpitalu Uniwersyteckim przypomną sobie o zarażonych w domach" - pisze. 

"

. Gra pozorów, w której każdy udaje, że coś robi, za plecami mając tak naprawdę nieopisany wprost chaos i codziennie zmieniające się przepisy, za którymi nikt nie jest już w stanie nadążyć, nawet ci, którzy otrzymują za to wynagrodzenie. (...) Druga fala? My jeszcze przez pierwszą nie przeszliśmy.

Obyście to przeszli tak łagodnie, że nadal będziecie mogli twierdzić, iż wirus nie istnieje" - kończy swój wpis. 

Zobacz też: