Gra "Inkwizytor" okazała się dokładnie taką wtopą, na jaką się zapowiadała

8 lutego wrocławskie studio The Dust wypuści na rynek

, stworzoną na podstawie powieści Jacka Piekary zaliczanych do tzw. cyklu inkwizytorskiego. Fani mogli przetestować wersję demo. Firma podpisała już z autorem

umowę na przeniesienie go do świata gier. Na ten cel pozyskała także 3 mln zł od inwestorów.

Okazuje się, że cały wysiłek mógł pójść na nic. Pojawiły się już

, w których niestety

dla twórców gry. Recenzenci zarzucają twórcom gry m.in.

, która ma przypominać gry sprzed kilkunastu lat. Do tego mają dochodzić "drętwe" animacje i fatalny dźwięk.

Fabuła ma również nie powalać graczy na kolana. Według pierwszych recenzji ma być po prostu

. Ma brakować dowcipu, charyzmy i polotu. Jedna z recenzentek serwisu gry-online.pl zwraca uwagę, że pozycja mogłaby się obronić "śledztwami i przesłuchaniami". Tego jednak w niej brakuje:

"Aż się prosiło o staranne przetrząsanie lokacji w poszukiwaniu (możliwych do przeoczenia!) poszlak, ocenianie wiarygodności świadków, krzyżowe rozpytywanie podejrzanych, tak by przyłapać ich na plątaniu się w zeznaniach. No i tortury – może jakieś ryzyko, jak daleko można się posunąć, zanim męczony człowiek umrze albo otępiały z bólu zacznie mówić to, co chcemy usłyszeć, a co niekoniecznie musi być prawdą. Skoro już mamy w roli głównej inkwizytora i nie piszemy opowiadania, tylko robimy grę, to wykorzystajmy to w gameplayu. No więc tego tu nie ma. Poszlak nie da się nie zauważyć (gra po prostu nie odpali kolejnego triggera, jeśli nie klikniesz wszystkiego, co było do kliknięcia, a żeby podświetlić wszystkie interaktywne obiekty, wystarczy aktywować wiedźmińskie zmysły, tj. tryb modlitwy), rozmówców nie da się sprytnie przesłuchać (większość kwestii to wariacje na temat "co wiesz o X"), a oceniać wiarygodność postaci musimy we własnym zakresie, bo Mordimer wszystko, co słyszy, przyjmuje za dobrą monetę"- pisze Anna Garas w serwisie gry-online.pl.