Rozmawiamy z kurierem Liska, pytamy o zarobki i czy to fajnie tak wozić zakupy jak jest zimno

jest aplikacją umożliwiającą szybkie zakupy, które dostarczane są w 10 minut. Na razie w Warszawie, Piasecznie i okolicach, Krakowie, Wrocławiu i Gdańsku, ale niebawem także w następnych miastach, prawdopodobnie w przyszłości pojawią się też podobne, konkurencyjne firmy. Produkty, które zamawiają klienci są w tak zwanych "dark storach", czyli magazynach strategicznie rozmieszczonych po mieście.

Roman Bašynśkyj: Teraz od 4000 zł do 4500 zł brutto.

Roman: Tak, ale nie tylko tym się teraz zajmuję, bo kręcę też filmiki szkoleniowe, szkolę kurierów itd. W pierwszym miesiącu też miałem najwięcej godzin, chyba 240. Stawki za godzinę w zależności od dnia i czas dostaw są od 19 do 23 złotych za godzinę.

Roman: To po części mój entuzjazm, bo na początku dużo norek otwieraliśmy i czasami było tak, ze towarowanie robiliśmy szybciej. Na niektórych norkach też mieliśmy mniej zamówień niż obecnie, więc nie było jakoś bardzo ciężko.

Roman: To taki magazyn Liska, źródło produktów. Tam też kurierzy czekają na zamówienie.

Roman: Ja na rowerze, bo nie mam prawka, skuterów mamy zdecydowanie mniej. Sa wykorzystywane tam, gdzie są większe odległości.

Roman: Różnie bywa, czasem docieramy w 7 minut, czasem w 13. Jeśli zdarzy się jakiś fakap to wtedy to trwa trochę dłużej. 

Roman: To jest tak: wszystkie zamówienia wpadają do aplikacji, po czym kurier akceptuje zamówienie, więc dzieje się to niejako automatycznie. Ale może się tak zdarzyć, że kurier widzi, że adres jest podejrzany, ktoś trzeci raz z niego dziś zamawia a potem coś jest nie tak - wtedy kontakt z działem obsługi klienta i zamówienie jest anulowane. Ale na ogół zamówienie oznacza zebranie szybko zamówionych rzeczy przez kuriera i jazdę do klienta, od razu.

Roman: Z tego co zauważyłem, odbiorcami często są całe rodziny, ale wśród zamawiających przeważają ludzie raczej młodzi, tak do 40-ego roku życia.

Roman: Od razu, czas jest bardzo cenny.

Roman: Był taki artykuł w

, o tym, że dark story są dystopijne, czyli jak z jakiejś mrocznej wizji przyszłości. Ale to też wygoda dla starszej albo chorej osoby, bo może dostać tanio i szybko zakupy do domu. Rozmawiałem o tym z jedną starszą panią, która martwiła się, że nie ma już sklepu, który lubiła. Doszliśmy do wniosku, że po prostu czasy się zmieniają i trudno. Ale jednocześnie jest oczywiście problem dla starszych ludzi, dla których bariera technologiczna jest nie do przebrnięcia.

Roman: Poznałem mnóstwo ciekawych osób, a z tymi relacjami międzyludzkimi w sklepie to bez przesady. Jak jest kolejka i trzeba obsługiwać, to ani z klientem się nie pogada, ani między sobą.

Roman: Znam tytuł, słyszałem o niej, ale nie grałem. I chyba rzeczywiście nie chciałbym, mam w pracy za dużo prawdziwych emocji, rzeczywiście muszę dobrze rozłożyć ładunek, być ostrożnym i uważać, bo jak nie, to się wyłożę i ląduję na chodniku. Raz tak miałem, ale na szczęście są apteczki. W grze tego nie poczujesz :)

Roman: Studiuję dziennikarstwo, przymierzam się do pisania pracy magisterskiej.

Roman: O prestiżu językowym, czyli o czynnikach, jakie wpływają na to, że jakiś język nam się podoba albo nie. Na przykład o tym co się dzieje z językiem białoruskim, kiedy na Białorusi wyraźnie dzieje się rusyfikacja. Z jednej strony ma potężne zaplecze kulturowe, a z drugiej strony przez postępującą rusyfikację jest językiem mniej prestiżowym. Zaznaczam, że to definicje trochę inne niż potoczne, na potrzeby pracy magisterskiej.

Roman: Dziś niby każdy może udawać dziennikarza, bo wystarczy mówić coś do kamery. Ale tak naprawdę jest to nierozerwalnie związane z takimi pojęciami jak rzetelność, dobieranie źródeł i sprawdzanie faktów. I chociaż nie wierzę w 100% obiektywne dziennikarstwo, to jednak zawsze powinno się do niego dążyć i zwracać uwagę na czynniki, które mają na to wpływ: np środowisko z jakiego ktoś się wywodzi, zaplecze kulturowe, relacje międzyludzkie itd. Więc jest sporo do zrobienia i tych prawdziwych dziennikarzy brakuje, pomimo pozornie ułatwionego dostępu technologicznego. Paradoksalnie: im więcej dziennikarzy, tym mniej dziennikarzy :)

Roman: Przeważają faceci, chociaż parę dziewczyn też jest, ludzie raczej młodzi, często studiujący. Sporo cudzoziemców, w tym ja, bo jestem z Ukrainy.

Roman: Na pewno zima i w ogóle trudniejsze warunki pogodowe. Po pierwsze, większa szansa na jakiś wypadek, na przykład kiedy jest ślisko. Po drugie, rzeczywiście ryzyko złapania jakiejś infekcji. Z nogami wszystko raczej w porządku, bo jednak skutery czy rowery elektryczne znacznie pomagają.

Roman: Bardzo niezwykłych historii raczej nie znam, ale zdarza się, że ludzie tworzą multikonta, żeby wykorzystać jakieś zniżki. Ludzie są raczej mili i kiedyś na przykład jak nadłożyłem czasu, bo klient podał błędny adres, dostałem Nutellę z jego zamówienia. Drobna rzecz, a fajna.

Roman: Podoba mi się, a tak najbardziej to chyba mniejsze napięcie międzyludzkie. To trochę trudne do wyraźnego pokazania, ale tu na przykład ludzie rzeczywiście stają w kolejce i jej pilnują. Takiej grzeczności, dobrego wychowania, niby banalnych rzeczy jest więcej. 

Roman: Mniej więcej to co wszystkich, lubię na przykład polityczne:

Roman: Tak, i to do pracy, także tej w Lisku. Prowadzę w ramach praktyk konto na Instagramie.

Roman: No na przykład:

Roman: Wie, jest normalne

a

prowadzę ja i docelowo będzie raczej o życiu kurierów :)

Roman: Głównie polskie portale, takie jak wp.pl albo czasem Onet. Niedawno poznałem wasz portal i okazało się, że sporo znajomych obserwuje go na FB. A tak poza tym czytam literaturę dotyczącą językoznawstwa.

Zobacz też: