Hajto żali się, że ludzie wciąż wytykają, że nie poniósł konsekwencji za śmiertelne potrącenie staruszki na pasach

udzielił wywiadu

ze

. Dziennikarz poruszył drażliwą dla ex piłkarza kwestię -

.

Wątpliwości wzbudził wyrok sądu: dwa lata więzienia w zawieszeniu na cztery, a także 7 tysięcy złotych kary grzywny i zakaz prowadzenia samochodów przez rok.

48-letni Tomasz Hajto jest dziś komentatorem w Polsacie. Wydał też ostatnio książkę:

.

Na Hajtę spada coraz większa lawina krytyki. Poziom komentowania meczów nie należy delikatnie mówiąc do najwyższych. To co były piłkarz prezentuje na Twitterze raczej też nie jest powodem do dumy. Jego zachowanie w programach na żywo wzbudzają podejrzenie czy przychodzi do nich trzeźwy.

W rozmowie z Wawrzynowskim tłumaczy, że jego wypadek sprzed 14 lat wyciągnięto, bo ten

- Za wypadek w Łodzi zostałem skazany wyrokiem prawomocnym, dwa lata w zawieszeniu na cztery. Jeden z dziennikarzy wypuścił plotkę, że nie poniosłem odpowiedzialności. Tragedie na świecie się zdarzają, wiele osób ma różne sytuacje życiowe. To tragiczne przeżycie...

Wawrzynowski zaczął czytać wiadomości, jakie Hajto dostaje:

Piłkarz całe zjawisko nazwał hejtem i podżeganiem do nienawiści:

- To tragedia. I norma. Dzieciak ma 12, może 14 lat i pisze: "Przepraszam, ale moja pani od matematyki wychodzi jutro ze szkoły o 12.15. Przelałbym panu 100 złotych, bo pan nie poniesie żadnych konsekwencji, czy mógłby pan ją przejechać".

Bo wiadomo, proces się ciągnie dwa, trzy lata, o ile w ogóle będzie ci się chciało sprawę założyć, bo ten ma znajomego mecenasa i on będzie odraczał sprawy i tak dalej. Tymczasem mamy fakty obudowane pomówieniami. A ja się nie zajmuję plotkami, takimi rzeczami zajmują się leszcze i mendy.

Hajto stwierdził, że osądzi go może tylko Bóg.

- Prawda jest taka, że każdy może być skrytykowany, każdy też musi ponieść konsekwencje za swoje błędy. I ja je poniosłem. Zapewniam pana też, że to jest wielka trauma, zostaje na zawsze w głowie, uderza niesamowicie. To było najgorsze moje przeżycie. To jest jedyny rozdział w tej książce, którego nie przeczytałem przed publikacją. Jeśli mowa o robieniu z siebie ofiary, to w mojej książce odnoszę się do wszystkich najtrudniejszych sytuacji z mojego życia. Niech ludzie sami ocenią. Dyskusje w sporcie zaczynają przypominać te z polityki między "lewakami" i "prawakami". Jak już wybierzesz sobie jakiś obóz, to nie trafiają żadne argumenty.